Antoine de Saint Exupery - Ο μικρός πρίγκηπας

Ο βασιλιάς, ντυμένος με πορφύρα και ερμίνα, καθόταν σ' ένα θρόνο πολύ απλό και μαζί μεγαλόπρεπο.
«Α, να ένας υπήκοος!» φώναξε ο βασιλιάς μόλις είδε το μικρό πρίγκιπα.
Και ο μικρός πρίγκιπας αναρωτήθηκε: «Πώς άραγε με γνώρισε, αφού δε μ' έχει ξαναδεί;»
Δεν ήξερε ότι για τους βασιλιάδες ο κόσμος είναι πολύ απλοποιημένος. Όλοι οι άνθρωποι είναι υπήκοοι.
«Πλησίασε να σε δω καλύτερα» του είπε ο βασιλιάς, πολύ περήφανος που, επιτέλους, ήταν βασιλιάς κάποιου.
Ο μικρός πρίγκιπας έψαξε με το βλέμμα πού να κάτσει, αλλά ο εξαίσιος μανδύας από ερμίνα κάλυπτε ολόκληρο τον πλανήτη.Έμεινε λοιπόν όρθιος και, έτσι που ήταν κουρασμένος, χασμουρήθηκε.
«Σύμφωνα με την εθιμοτυπία, δεν επιτρέπεται να χασμουριέσαι μπροστά στο βασιλιά» του είπε ο μονάρχης. «Σου το απαγορεύω».
Ο μικρός πρίγκιπας όμως απορούσε. Αφού ο πλανήτης ήταν μικροσκοπικός, ποιους κυβερνούσε ο βασιλιάς;
«Μεγαλειότατε...» του είπε, «με συγχωρείτε που ρωτάω...»
«Σε διατάζω να με ρωτήσεις» βιάστηκε να πει ο βασιλιάς.
«Μεγαλειότατε... τι κυβερνάτε;»
«Τα πάντα» απάντησε ο βασιλιάς πολύ απλά.
«Τα πάντα;»
Ο βασιλιάς, με μια διακριτική χειρονομία, έδειξε τον πλανήτη του, τους άλλους πλανήτες και τα αστέρια.
«Όλα αυτά;» είπε ο μικρός πρίγκιπας.
«Όλα αυτά...» απάντησε ο βασιλιάς.
Γιατί ήταν όχι μόνο απόλυτος μονάρχης αλλά και παγκόσμιος μονάρχης.
«Και τα αστέρια σας υπακούουν;»
«Ασφαλώς» είπε ο βασιλιάς. «Υπακούουν αμέσως. Δεν ανέχομαι ανυπακοές».
Τόση δύναμη εντυπωσίασε το μικρό πρίγκιπα. Αν την είχε αυτός, θα μπορούσε να δει όχι σαράντα τέσσερα, μα εβδομήντα δύο, ακόμα κι εκατό ή και διακόσια ακόμα ηλιοβασιλέματα μέσα σε μια μέρα, χωρίς να χρειαστεί να τραβήξει καθόλου την καρέκλα του.Και έτσι που αισθανόταν και κάπως λυπημένος στη σκέψη του μικρού του πλανήτη που είχε αφήσει, πήρε θάρρος να ζητήσει μια χάρη από το βασιλιά:
«Θα ήθελα να έβλεπα ένα ηλιοβασίλεμα... Κάντε μου τη χάρη... Διατάξτε τον ήλιο να βασιλέψει...»
«Το ηλιοβασίλεμα σου θα το 'χεις. Θα το απαίτησω. Μα θα περιμένω, σαν έμπειρος κυβερνήτης, πότε θα γίνουν ευνοϊκές οι συνθήκες».
«Και πότε θα συμβεί αυτό;» ρώτησε ο μικρός πρίγκιπας.
«Χμ, χμ!» απάντησε ο βασιλιάς, αφού συμβουλεύτηκε πρώτα ένα χοντρό ημερολόγιο. «Χμ, χμ! Θα γίνει, γύρω... γύρω... θα γίνει απόψε γύρω στις επτά και σαράντα! Και τότε θα δεις πως με υπακούουν εμένα».
Ο μικρός πρίγκιπας χασμουρήθηκε. Λυπόταν για το χαμένο του ηλιοβασίλεμα. Ύστερα, είχε αρχίσει να βαριέται και λιγάκι,
«Δεν έχω τίποτα να κάνω πια εδώ» είπε στο βασιλιά.
«Φευγω».
«Μη φεύγεις» απάντησε ο βασιλιάς, που ήταν τόσο περήφανος που είχε έναν υπήκοο. «Μη φεύγεις, σε κάνω υπουργό!»
«Σε τι υπουργό;»
«Σε... Σε υπουργό της δικαιοσύνης!»
«Μα δεν υπάρχει κανένας για να δικαστεί!»
«Πού ξέρεις;» είπε ο βασιλιάς. «Ακόμα δεν έχω γυρίσει ολόκληρο το βασίλειο μου. Είμαι πολύ γέρος, δεν έχω χώρο για άμαξα και
κουράζομαι να περπατάω».
«Α, μα κοίταξα κιόλας!» είπε ο μικρός πρίγκιπας, που έσκυψε να ρίξει ακόμα μια ματιά στην άλλη μεριά του πλανήτη. «Ούτε κι εκεί υπάρχει κανείς...»
«Τότε θα κρίνεις τον εαυτό σου» του απάντησε ο βασιλιάς. «Είναι το δυσκολότερο. Είναι πολύ πιο δύσκολο να κρίνεις τον εαυτό σου παρά να κρίνεις τους άλλους. Αν καταφέρεις να κρίνεις τον εαυτό σου σωστά, θα είσαι πραγματικά σοφός».
«Εγώ» είπε ο μικρός πρίγκιπας, «μπορώ να κρίνω τον εαυτό μου όπου κι αν βρίσκομαι. Δεν υπάρχει λόγος να μένω εδώ».


Ο Antoine de Saint Exupery γεννήθηκε στη Γαλλία το 1900 από αριστοκρατική οικογένεια. Στα είκοσι έξι του γίνεται πιλότος και μάλιστα από τους πρωτοπόρους των υπερατλαντικών πτήσεων. Το 1936 παίρνει μέρος στον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο και αργότερα κατατάσσεται στην αμερικάνικη αεροπορία σαν πιλότος καταδιωκτικού.
Από τη γεμάτη περιπέτειες και ένταση ζωή του γεννήθηκαν τα κλασικά πια βιβλία του: Γη των ανθρώπων, Πιλότος πολέμου, Νυχτερινή πτήση και βέβαια, Ο Μικρός Πρίγκιπας που πρωτοεκδόθηκε στην Αμερική το 1940 όπου είχε καταφύγει όταν κατέρρευσε το γαλλικό μέτωπο.
Ο Σαιντ Εξυπερύ εξαφανίστηκε με το αεροπλάνο του το 1944, ανοιχτά της Κορσικής, ενώ εκτελούσε την ένατη πολεμική του αποστολή κυνηγώντας γερμανικά καταδιωκτικά.

"Ο πόλεμος δεν είναι περιπέτεια. Είναι μια αρρώστια. Είναι σαν τον τύφο. (Antoine de Saint Exupery)

Το κλασσικό αριστούργημα του Σαιντ Εξυπερύ που διαβάζεται πάντα με την ίδια συγκίνηση από μικρούς και μεγάλους. Εικονογραφημένο με τις ακουαρέλες του ίδιου του συγγραφέα. Ένας ύμνος στη ζωή, τη φύση, την αγάπη, τη φιλία. Ένα αντίδοτο για τη ματαιδοξία, την πλεονεξία, τα πλούτη και την πειθαρχία της σύγχρονης ζωής...

Διαβάστε