Beirut - Lon Gisland + Gulag Orkestar

Ένας εικοσάχρονος που βαπτίστηκε Zach Condon, υπογράφει ως Beirut (η επίκαιρη Βηρυτός στα αράβικα), έχει αλβανική καταγωγή, μεγάλωσε στο Albuquerque, ζει στο Brooklyn, μπορεί να εναλλάσσει στη playlist τους Magnetic Fields και τους Smiths, με τους Kocani Orkestar (φοβερή μπάντα από χάλκινα όπως επικράτησε να τις αποκαλούμε, της ΠΓΔΜ) και τους Gogol Bordelo, ή και ηχογραφήσεις Klezmer (η μουσική των Ασκενάζι εβραίων της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης), με crooners του παλιού καλού καιρού σαν τον Scott Walker, και ονομάζει τον δίσκο του Gulag Orkestar. Σουρεαλιστικό ε?

Στην μουσική του τώρα, τα πράγματα είναι πιο απλά και…γλυκά. Με κύριο όργανο την τρομπέτα και με την βοήθεια των κυρίων Jeremy Barnes και Heather Toast καταφέρνει να συνδυάσει όλα τα παραπάνω (και άλλα πολλά) με τρόπο θαυμαστό αν λάβουμε υπόψη και την ηλικία του. Με μελαγχολική και ρομαντική διάθεση στους στίχους και την φωνή – είναι φορές που νομίζεις ότι κάνει καντάδα με τον τρόπο που τραγουδά - ο Beirut ξεκινά μια περιπλάνηση με το βλέμμα του, λες και είναι ανεβασμένος σε ένα πανύψηλο βουνό, που του επιτρέπει να βλέπει από τα ξερά και άγρια λημέρια των Calexico, μέχρι την παλιά Ευρώπη του Παρισιού και της Πράγας, και ακόμη πιο ανατολικά στα Ουράλια και νότια στο μαγικό τοπίο των Πρεσπών.

Και κάνει ολόκληρο αυτό το νοητό ταξίδι ακούγοντας ταυτόχρονα τις μουσικές των τόπων αυτών, ξεκινώντας από τις νοτιαμερικάνικες τρομπέτες των Calexico και καταλήγοντας στις βαλκανικές τις Μπάντας της Φλώρινας με ότι μεσολαβεί στο ενδιάμεσο. Και δεν χάνει ευκαιρία να σιγοντάρει κιόλας, παρέα με τους φίλους του τραγουδώντας, παίζοντας ακορντεόν, μαντολίνο, βιολί, τσέλο, ντέφι, κρατώντας που και που τον ρυθμό με ένα drum machine…

Source: www.tranzistor.gr

Ακούστε: 1 2